17/07/2006

DE PLOEGER (ADRIAAN ROLAND HOLST)

Ik vraag geen oogst; ik heb geen schuren -

Ik sta in uwen dienst, zonder bezit -

Maar ik ben rijk in dit:

Dat ik de ploeg van uw woord mag besturen,

En dat gij mij hebt toegewezen

Dit afgelegen land en deze

Hooge landouwen, waar - als in het uur

Der schafte bij de paarden van mijn wil

Ik leun vermoeid en stil -

De zee mij zichtbaar is zoover ik tuur.

Ik vraag maar een ding: kracht

Te dulden dit besef, dat ik geboren ben

In 't najaar van een wereld

En daarin sterven moet -

Gij weet hoe, als de ritselende klacht

Van die voorbije schoonheid mij omdwerelt,

Weemoed mij talmen doet

Tot ik welhaast voor u verloren ben -

Ik zal de halmen niet meer zien

Noch binden ooit de volle schoven,

Maar doe mij in den oogst geloven

Waarvoor ik dien -

Opdat, nog in de laatste voor,

Ik weten mag dat mij uw doel verkoor

Te zijn een ernstige ploeger op de landen

Van een te worden schoonheid; eenzaam tegen

Der eigen liefde dalend avondrood, -

Die ziet beneden aan de sprong der wegen

De hoeve van zijn deemoed, en het branden

Der zachte lamp van een gelaten dood -

Adriaan Roland Holst (1888-1976) schreef dit gedicht in 1917 en het werd opgenomen in de bundel ‘Voorbij de Wegen’

« Si por un instante Dios se olvidara (Gabriel Garcia Marques) | Hoofdmenu | TO SEE A WORLD (WILLIAM BLAKE) »

Reacties

Inderdaad, een gevatte repliek. Proficiat Mijnheer de President . Maar laten we ook Jean-Marie De Decker niet vergeten, die het gedicht aanbracht, hij kent dus ook wat van de klassiekers.

C'était un moment de grace....
Een heel mooi ogenblik waarin alle kwaliteiten van onze eerste Europese President, als in een openbaring samenvielen.
Spiritualiteit, intelligentie,
engagement voor de opdracht en zoveel meer
Ik vond het inspirerend en ging onmiddelijk het volledige gedicht opzoeken en lezen
Evelyn Swaelen

Ja inderdaad wat een pracht van woorden, wat een intense momenten om elkaar te vinden in die kracht van onze taal ... .
Het ga u goed mijnheer Van Rompuy, uw benoeming als president van Europa heeft dit gedicht geplaatst waar het hoort te staan: helemaal bovenaan.

Hee komaan Herman
Als echte Europeaan
Paul-Henri achterna!

Beste Herman,

Vlaming, poëet, strateeg, integer, intelligent, eerbied voor familie en ik kan doorgaan en doorgaan.... Wie anders kan proberen om Europa waardig te leiden?
Proficiat!

Als iemand de eer toe kwam om als eerste president te worden van Europa, dan bent U het in al uw bescheidenheid.
en als we dan toch bezig zijn ...

" VERGEET DIEGENEN DIE VOOR JULLIE TIJD LEEFDEN NIET.
WANT ZONDER HEN WETEN WE NIET WIE WE ZIJN."
-?-
dus, vergeet ze niet, die stervende arbeiders over de hele wereld

DE STERVENDE ARBEIDER

Niets volbracht voor mijzelve
En niets voor die anderen vermocht;
Wat doen zulken als ik was op aarde?
Ik heb lang antwoord gezocht
En dit is wat ik heb gevonden:

Ik weet nu dat zij bestaan
Om de kloof te helpen dempen
Waardoor het volk moet gaan.
Wij hoorden de wekstem in de jeugd
Wij volgen vol drang en moed
Maar te spoedig vermoeid onze voet.
Hoe kon het de steilte beklimmen,
Dit ellendig, half-blind geslacht?
Wij vielen neer aan de rand
En vergaan, waar de zon nooit lacht.
Maar volgende rijzen uit de schachten
En verlengen het bloedig spoor;
Hun voet is gespierd, en hun stem
Heeft een nieuwe klank voor ons oor;
Wij liggen gekneusd, verloren,
In sombere rij aan rij;
Wij kunnen hun stappen horen;
Zij komen... nu gaan ze voorbij,
Verder dan waar wij vielen
Hoger dan ’t zwak wezen ons droeg...
Wij toonden het pad sterker zielen
En dat is voor vroegste genoeg.

-Henriette Roland Holst –

wondermooi en toepasselijk gedicht adriaan heeft dit voor U geschreven.van harte proficiat met Uw brnoeming ;dit is de juiste man op de juiste plaats,
schroven louisa,

Het deed mijn hart goed deze woorden zo toepasselijk te horen gebruiken.
In Nederland kunnen de regeringsleiders dat helemaal niet, als ze al op de gedachte komen zoiets te doen.
Ik vind het geweldig.
Van harte gefeliciteerd en veel geduld en wijsheid toegewenst.
Jane Vleugels, Vlissingen

Het werd traag donker
en toen was er Adriaan Holst
een traan pinkte weg

Met ontroering, heb ik meteen het gedicht teruggevonden. Dit sieraad van onze literatuur past bij grote momenten.
Het ga U en Europa goed, mijnheer de president!

Alle respect voor iemand die op een zo vanzelfsprekende wijze zijn klassieken kent.
Hopelijk komen uw talenten ook het "harde" Europa ten goede ,want er is meer tussen hemel en aarde dan de rauwe economische werkelijkheid.
Veel succes en hartelijke gelukwensen.

Ik sluit mij volledig aan bij de vorige schrijver. Het was heel erg leuk om u het gedicht te horen aanvullen.

Het ga u goed, als president, echtgenoot , vader en grootvader.

Ontroerd door het gedicht vandaag in de Kamer voorgelezen, heeft uw presidentschap alvast één vrucht opgebracht : de (her)ontdekking van de wondermooie taal van Adriaan Roland Holst, het ga u goed in uw nieuwe carrière.

De reacties op dit bericht zijn afgesloten.